rekreacja
 
Encyklopedia PWN
rekreacja
[łac.],
forma działania wybrana dobrowolnie przez człowieka ze względu na osobiste zainteresowania i dla odpoczynku, rozrywki lub rozwoju własnej osobowości; podejmowana poza obowiązkami zawodowymi, społ. i domowymi, w czasie wolnym od pracy;
rekreacja ruchowa stanowi rodzaj czynnego odpoczynku i jest jednocześnie rozrywką; zwiększa aktywność człowieka w czasie wolnym od pracy, rozwija zainteresowania i wzbogaca osobowość, rozładowując stany napięcia nerwowego; przeciwdziała ujemnym skutkom życia w warunkach wysoko rozwiniętej cywilizacji, służąc odbudowie fiz. i psychicznych sił człowieka; różnorodność form rekreacji wynika z różnego typu zainteresowań człowieka.
Problem rekreacji nabiera coraz większego znaczenia ze względu na skracanie czasu pracy, podnoszenie poziomu życia i wymagań człowieka współcz., jak też z uwagi na konieczność przeciwdziałania sytuacjom stresowym współcz. świata i zapobiegania rozwojowi chorób cywilizacyjnych. W Polsce organizacją rekreacji ruchowej zajmują się: związki zaw. i organizacje młodzież., TKKF, PTTK, LZS, a także zrzeszenia i kluby sport.; organizacją międzynar. jest International Recreation Association (IRA), zał. 1956, w której Polska jest reprezentowana przez przedstawicieli TKKF.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia