Padovano Giovanni Maria, właśc. Gian M. Mosca (Musca, Muscha), ur. ok. 1493, Padwa (?), zm. po 31 III 1574, Kraków,
wł. rzeźbiarz, medalier i murator.
Padovano Giovanni Maria
Encyklopedia PWN
We Włoszech stworzył wiele dzieł o tematyce rel. i antycznej (m.in. Cud z pucharkiem do nagrobka św. Antoniego w bazylice w Padwie); przed 1532 przybył do Krakowa; gł. dzieła — 4 medale dla Zygmunta I Starego i jego rodziny (1532); nagrobki: prymasa A. Krzyckiego w katedrze gnieźnieńskiej (1538), biskupa P. Gamrata w katedrze na Wawelu (1545–47), żon Zygmunta II Augusta — Elżbiety (1546–51, wraz z J. Cinim) i Barbary (po 1552) w Wilnie (nie zachowany), J. Kamienieckiego w kościele Franciszkanów w Krośnie (po 1560) oraz podwójny nagrobek hetmana J. Tarnowskiego i jego syna w katedrze w Tarnowie (1561–73); cyborium dla kościoła Mariackiego w Krakowie (1551–52); schody i loggia w Sukiennicach w Krakowie (1555–59); w pol. rzeźbie renes. był przedstawicielem nurtu klasycyzującego o wyraźnych wpływach weneckiego quattrocenta.
Ilustracje
Padovano Giovanni Maria, cyborium w kościele Mariackim w Krakowiefot. P. Pencakowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Padovano Giovanni Maria, nagrobek prymasa Piotra Gamrata w katedrze na Wawelu w Krakowie fot. M. Grychowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
