Monako. Historia

Monako. Historia.

Początki Monako sięgają czasów fenickiej kolonii poświęcona bóstwu Melkartowi (gr. Monoikos). W czasach rzymskich nosiło nazwę Portus Herculis Monoeci. Od X w. Znajdowało się pod władzą Genui (w XII w. przejściowo hrabiów Prowansji), a w 1297 stało się księstwem genueńskiego rodu Grimaldich, który XIV–XV w. utrwalił niezależność polityczną i handlowe znaczenie Monako. 1524–1641 znajdowało się pod protektoratem Hiszpanii, następnie Francji. 1793–1814 włączone do Francji, 1815 na mocy decyzji kongresu wiedeńskiego odzyskało niezależność pod protektoratem Królestwa Sardynii. Od 1860 ponownie pod protektoratem Francji, której 1861 Monako odstąpiło Mentonę i Roquebrune. 1863 w Monte Carlo założono kasyno gry, stanowiące duże źródło dochodów księstwa. Od 1865 Monako związane z Francją unią celną (rozszerzoną 1912). 1911 ks. Albert ustanowił monarchię konstytucyjną. W 1918 na podstawie umowy dwustronnej Francja uzyskała prawo stacjonowania wojsk na terenie Monako i zatwierdzania zawieranych przez nie układów międzynarodowych. W czasie II wojny światowej Monako było okupowane przez Niemców (1942–44). 1949–2005 rządy ks. Rainiera III. Od 1962 obowiązuje nowa, liberalna konstytucja. W 1963 zawarto nową konwencję finansową, przewidującą obowiązek płacenia podatków na rzecz Francji przez osoby i przedsiębiorstwa prowadzące w Monako handel zagraniczny, jeżeli ponad 75% ich kapitału obrotowego znajduje się poza granicami Monako.