Dafne

Dafne

[gr. dáphnē ‘laur’, ‘wawrzyn’],

mit. gr. nimfa;

córka boga rzeki (Penejosa lub Ladona) i Ziemi, ścigana przez zakochanego w niej Apollina błagała bogów o ratunek; Zeus zamienił ją w drzewo laurowe, odtąd ulubione drzewo Apollina; mit popularny w literaturze starożytnej (Owidiusz Metamorfozy) i sztuce (attyckie malarstwo wazowe, malarstwo ścienne z Pompejów), w Polsce opracowany przez S. Twardowskiego (Dafnis drzewem bobkowym).