Behring Emil Adolph

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Behring

[bẹ:rıŋ]

Emil Adolph von , ur. 15 III 1854, Lipniki (niem. Hansdorf), Elbląskie, zm. 31 III 1917, Marburg,

bakteriolog niemiecki;

profesor uniwersytetu w Halle (od 1894) oraz w Marburgu (od 1895); wynalazł 1890 surowice antytoksyczne: przeciwbłoniczą i przeciwtężcową (wraz S. Kitazato, 1856–1931), co przyczyniło się do obniżenia śmiertelności z powodu tych chorób; 1901 otrzymał pierwszą Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny; organizator jednej z największych wytwórni surowic i szczepionek w Europie, tzw. Behring-Werke w Marburgu; Einführung in die Lehre von der Bekämpfung der Infektionskrankheiten (1912).