Przedstawiciel
Encyklopedia PWN
osoba upoważniona do podejmowania czynności prawnych w cudzym imieniu na podstawie pełnomocnictwa lub ustawy.
w prawie polskim uczestnik procesu karnego reprezentujący organizację społ. w zakresie obrony interesu społ. objętego zadaniami statutowymi tej organizacji.
upełnomocniony (akredytacja) przedstawiciel państwa wysłany do drugiego państwa, organizacji międzynar. czy też na konferencję międzynar., w stałej lub czasowej misji dyplomatycznej.
Komitet Stałych Przedstawicieli, ang. Committee of Permanent Representatives, fr. Comité des Représentants Permanents (COREPER),
organ pomocniczy Wspólnot Europejskich i Unii Europejskiej;
najwyższy organ władzy ustrojodawczej i ustawodawczej ChRL, Chiny (Ustrój polityczny).
w Polsce od XV w. najwyższy organ ustawodawczy, w okresie II RP — jedna z izb parlamentu, w PRL — formalnie najwyższy organ władzy państwowej, w III RP — łącznie z senatem władza ustawodawcza.
