Appia Adolphe

Appia Adolphe, ur. 1 IX 1862, Genewa, zm. 29 II 1928, Nyon,

szwajcarski teoretyk teatru i scenograf.

Podejmując próby koordynacji nieruchomej przestrzeni scenicznej z ruchem postaci i muzyką, wniósł znaczący wkład w rozwój reformy teatru; uznał światło za jeden z gł. środków wyrazu teatr. i określił je jako zasadniczy czynnik wpływający na ożywienie nieruchomej przestrzeni scenicznej (wypełnionej, wg jego założeń, dekoracją trójwymiarową, o zróżnicowanych poziomach, komponowaną z odpowiednich układów brył, schodów i pochylni), uwypuklający dynamiczny związek aktora z tą przestrzenią i wydobywający efekt plast. jego postaci; wykładnikiem myśli reformatorskiej Appii są gł. jego prace teoret. (Die Musik und die Inszenierung 1899, Dzieło sztuki żywej 1921, wyd. pol. 1974), oraz wystawy dekoracji; nieliczne samodzielne inscenizacje, gł. oper, m.in. R. Wagnera.