Aconcagua

fot. Glob 4/E. Rojan

Aconcagua

rodzaj — szczyt

nazwa — Aconcagua, hiszp. Cerro Aconcagua

państwo — Argentyna

położenie — Andy Południowe

wysokość n.p.m. — 6 960 m

Najwyższy szczyt półkuli zachodniej (6960 m), zbudowany jest z andezytów nasuniętych na skały osadowe. Granica wiecznego śniegu przebiega na wysokości od 4500 do 6000 m w zależności od ekspozycji stoku. Powyżej tej granicy zimowy opad śniegu nie ulega całkowitemu stopieniu i co roku gromadzi się go coraz więcej. Masy śniegu przeobrażają się w lód, który wypełnia doliny, tworząc lodowce górskie typu alpejskiego, z wyraźnym polem firnowym oraz schodzącymi w dół jęzorami. Charakterystyczne dla tutejszych lodowców są śnieżno-lodowe iglice, sterczące pionowo na wysokość 3–4 m. Ich powstawaniu sprzyja silne nasłonecznienie i suchy klimat. Drobne zagłębienia w pokrywie śnieżnej pogłębiają się pod wpływem silnego promieniowania słonecznego, a wytopiona woda szybko paruje w suchym powietrzu. Ostre wierzchołki otrzymują mniej ciepła i topnieją wolniej. W ten sposób wyrasta las iglic, przypominających zakapturzonych mnichów; stąd lokalna nazwa — „śniegi pokutujące”.

Anna Lewczuk

Aconcagua, szczyt w Andach, najwyższy w Ameryce.

Aconcagua, pole firnowe z pokrywą śnieżną tworzącą penitenty

Aconcagua (Argentyna)

Aconcagua, penitenty na zboczu (Argentyna)

Aconcagua, zdjęcie satelitarne