wrotkarstwo
 
Encyklopedia PWN
wrotkarstwo figurowe (wrotkarstwo artystyczne) — polega na jeździe na wrotkach po specjalnym wrotowisku, oceniane (podobnie jak łyżwiarstwo figurowe) przez sędziów w konkurencji solistów, jazdy parami i grupami oraz tańców na wrotkach, od 1947 mistrzostwa świata; wrotkarstwo szybkie — wyścigi na wrotkach po torze dł. 124–400 m (przeważnie 200 lub 400 m) o płaskich wirażach lub po torze dł. 168 m o nachylonych wirażach, także wyścigi na szosie o zamkniętym obwodzie dł. 250–1000 m, od 1937 mistrzostwa świata; hokej na wrotkach — gra sportowa dla 2 drużyn po 5 zawodników (w tym bramkarz), podobna do hokeja na lodzie, prowadzona na wrotowisku szerokości 15–20 m i dł. 20–40 m, czas gry 2 × 20 min, od 1936 mistrzostwa świata; rozwojem wrotkarstwa zajmuje się założona 1924 Międzynarodowa Federacja Wrotkarstwa (FIRS).
Wrotkarstwo na łyżworolkach, rozwijające się od początku lat 80. XX w. obejmuje wiele dyscyplin, m.in. jazdę szybką na dystansach od 300 m do kilkuset km (w tym klasyczny dystans maratoński); jazdę uliczną z pokonywaniem naturalnych i sztucznych przeszkód, jazdę akrobatyczną; hokej na łyżworolkach. Wrotkarstwo jest popularnym sportem rekreacyjnym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia