witalijscy bracia, niem. Vitalienbrüder,
piraci na Morzu Bałtyckim w 2. poł. XIV–1. poł. XV w.;
witalijscy bracia
Encyklopedia PWN
wywodzą się z floty kaperskiej zorganizowanej 1387 przez Albrechta Meklemburskiego do walki z jego przeciwnikami polit. (zwłaszcza z królową Małgorzatą I) oraz dostarczania żywności (Vitalien) do otoczonego blokadą Sztokholmu, wiernego Albrechtowi; z czasem b.w. zaczęli na własną rękę napadać na statki handl., grabić porty (Bergen, Åbo), a 1394 opanowali Gotlandię, skąd 1398 zostali usunięci przez Krzyżaków; zwalczani przez flotę hanzeatycką, 1401 ich przywódcy, K. Störtebeker i G. Michels z licznymi towarzyszami, zostali ujęci i straceni w Hamburgu; pozostali utrzymali się na M. Północnym do 1432, kiedy zostali zniszczeni przez flotę Hamburga.
