tuszemlińsko-bancerowska kultura

tuszemlińsko-bancerowska kultura,

archeol. kultura mieszkańców leśnej strefy nad górnym Dnieprem i Dźwiną, po górną Wilię, Niemen i lewobrzeżne dopływy Prypeci, datowana na V–VIII w.;

nazwa pochodzi od grodzisk w miejscowościach: Tuszemla k. Smoleńska (Rosja) i Bancerowszczyna k. Mińska (Białoruś); ludność tuszemlińsko-bancerowskiej kultury trudniła się gł. rolnictwem i hodowlą, zajmowała się obróbką żelaza i in. metali; ciałopalny obrządek pogrzebowy, w niektórych okolicach sypano kurhany; twórcami tuszemlińsko-bancerowskiej kultury były najpewniej ludy bałtyjskie, które w IX–X w. uległy slawizacji dając początek wschodniosłow. plemionom Dregowiczów i Krywiczów.