traktaty polsko-niemieckie

traktaty polsko-niemieckie:

1) Traktat między Rzecząpospolitą Polską a Rep. Federalną Niemiec o potwierdzeniu istniejącej między nimi granicy; podpisany po zjednoczeniu Niemiec, w Warszawie 14 XI 1990, przez min. spraw zagr. K. Skubiszewskiego i H.D. Genschera; potwierdza nienaruszalność wytyczonej po II wojnie świat. granicy na Odrze i Nysie Łużyckiej, zgodnie z postanowieniami układu zgorzeleckiego 1950.

2) Traktat między Rzecząpospolitą Polską a Rep. Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, podpisany w Bonn 17 VI 1991 przez premiera J.K. Bieleckiego i kanclerza H. Kohla; określił zasady wzajemnych stosunków Polski i Niemiec, uznał m.in. za nadrzędny cel polityki obu państw zachowanie i umocnienie pokoju; obie strony zobowiązały się: postępować zgodnie z prawem międzynar., zwłaszcza z Kartą Narodów Zjednoczonych; realizować prawa i obowiązki, zgodnie ze standardami międzynar. dotyczącymi mniejszości nar., intensyfikować i rozbudowywać wymianę kult., zwłaszcza rozwijać kontakty i ścisłą współpracę młodzieży pol. i niem.; oba traktaty, graniczny oraz o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy, zostały ratyfikowane przez Bundestag i Sejm RP X 1991 i po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych weszły w życie 16 I 1992.