trachit
 
Encyklopedia PWN
trachit
[gr.],
skała wylewna, której minerałami jasnymi są gł. skalenie, w tym w 65–90% skalenie alkaliczne, w pozostałej części plagioklazy;
zwykle popielaty, różowawy, szary, o teksturze porfirowej (porfir); tworzy pokrywy i kopuły lawowe, rzadziej lakkolity; w Polsce występuje na Dolnym Śląsku; materiał budowlany, także surowiec szklarski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia