szop

szop,

ang.

shop,

zakład produkcyjny w getcie warszawskim podczas okupacji hitlerowskiej;

szop swoją organizacją przypominał wczesnokapitalistyczną manufakturę; właścicielami szopów byli Niemcy (m.in. W. Toebbens z Bremy, F. Schultz z Gdańska), Polacy (W. Leszczyński) i Żydzi (Weitz), część z nich osiągnęła wielkie fortuny, niekiedy byli ofiarami niemieckiego terroru; 1942 zatrudnienie w największych szopach liczyło kilkanaście tysięcy osób; Żydzi — w prymitywnych warunkach, w ciągu 10–11-godzinnego dnia pracy, za minimalną płacę i głodowe przydziały żywności, bici i pozbawiani wolnych dni — produkowali odzież, obuwie, szczotki, wyroby drewniane i kuśnierskie, głównie na potrzeby armii niemieckiej; zatrudnienie w szopach początkowo chroniło przed wywiezieniem do obozu zagłady, od 1942 wywożono na śmierć także ich pracowników; ostatecznie zlikwidowane w okresie powstania w getcie 1943.