seriale telewizyjne

seriale telewizyjne, seriale na kanwie literackiej,

zrealizowano m.in.: W pustyni i w puszczy (1974, według H. Sienkiewicza) W. Ślesickiego, Chłopi (1972, według W. Reymonta) i Rodzina Połanieckich (1978, według H. Sienkiewicza) — obydwa w reżyserii J. Rybkowskiego, Noce i dnie (1976, według M. Dąbrowskiej) J. Antczaka, Ziemia obiecana (według Reymonta) A. Wajdy, Komediantka (1986, według Reymonta) J. Sztwiertni, Rzeka kłamstwa (1987, według E. Szelburg-Zarembiny) J. Łomnickiego, Nad Niemnem (1987, według E. Orzeszkowej) Kuźmińskiego i jeden z najlepszych polskich s.t. — Lalka (1977, według B. Prusa) R. Bera. Często s.t. powstawały na kanwie filmu kinowego, np. Przygody pana Michała (1969) P. Komorowskiego (film Pan Wołodyjowski J. Hoffmana). W przypadku Chłopów było odwrotnie — najpierw powstał s.t., a dopiero potem dwie części dla kin; film Marynia powstał na podstawie s.t. Rodzina Połanieckich . Próbą zaadoptowania w jednym s.t. kilku sztuk i powieści polskich z przełomu XIX i XX w. było Z biegiem lat, z biegiem dni (1980) Wajdy i E. Kłosińskiego. Występowały w nim postacie historyczne, m.in.: J. Matejko, S. Wyspiański, S. Przybyszewski, T. Boy-Żeleński. Według powieści T. Dołęgi-Mostowicza powstała Kariera Nikodema Dyzmy (1979) Rybkowskiego i M. Nowickiego oraz Doktor Murek (1979) W. Lesiewicza. W świat prowincjonalnych teatrzyków i młodych szansonistek wprowadzały Strachy (1979) S. Lenartowicza na podstawie książki M. Ukniewskiej. Z kolei Życie Kamila Kuranta G. Warchoła to interesująca ekranizacja kilku powieści S. Uniłowskiego (bohaterem był młody poeta i pisarz chory na gruźlicę).