samoistność,
filoz.:
samoistność
Encyklopedia PWN
1) w metafizyce sposób istnienia przysługujący substancji, polegający na tym, że jest ona podmiotem swego istnienia, tzn. przysługuje jej istnienie samodzielne i odrębne;
2) u R. Ingardena: jeden z momentów bytowych charakteryzujący zarówno realny, absolutny, jak i idealny sposób istnienia; coś jest samoistnością, jeżeli jest w sobie immanentnie określone.