salon literacki,
stałe miejsce spotkań i dyskusji środowisk lit.-artyst., zwykle w domach arystokracji, później także bogatego mieszczaństwa, jak również pisarzy, uczonych;
salon literacki
Encyklopedia PWN
jako swoista forma życia lit., mająca wielki wpływ na kształtowanie gustów i opinii, wyłonił się we Francji w XVII w., gł. za sprawą sławnych kobiet: jeden z pierwszych i najbardziej znanych salonów literackich zał. markiza de Rambouillet, rozgłos zdobył także salon panny de Scudéry; do najwybitniejszych salonów w XVIII w. zalicza się m.in. salony pani du Deffand i panny de Lespinasse oraz P.H. d’Holbacha, w XIX w. — pani de Staël, pani Récamier, Ch.E. Nodiera, V. Hugo. W Polsce w XIX w. zasłynęły salony warsz., m.in. gen. W. Krasińskiego oraz Łuszczewskich (znany z improwizacji Deotymy); rolę i znaczenie salonu literackiego ograniczył rozwój nowoczesnych instytucji lit. oraz czasopiśmiennictwa.
