rybałtowska komedia,
gatunek dramatyczny należący do nurtu literatury sowizdrzalskiej, związany z teatrem popularnym;
rybałtowska komedia
Encyklopedia PWN
utwory tego typu, często o intencjach publicyst., charakterze satyr.-groteskowym, podejmowały problemy społeczności wiejskiej, tworzyły cykle tematyczne: tzw. albertusy (Wyprawa plebańska 1590, Albertus z wojny 1596, Komedia rybałtowska nowa 1615), z tytułową postacią klechy Albertusa wyprawianego na wojnę, stanowiły odbicie sporów o udział duchowieństwa w obronie państwa i krytyki pospolitego ruszenia; komedie typu „zawodowego” (Szołtys z klechą 1598, Rybałt stary wędrowny 1632, Szkolna mizeryja 1633) wskazywały na potrzebę upowszechniania nauki i oświaty na wsi; komedie karnawałowe czy mięsopustne (Marancja 1620, Dziewosłąb dworski 1620) oprócz drwiny z ludzkich przywar wprowadzały niekiedy elementy dydaktyzmu; pierwsze kryt. wyd. utworów tego gat. oprac. K. Badecki.
