pyrgeometr
przyrząd do pomiaru natężenia promieniowania powierzchni Ziemi i promieniowania atmosfery w zakresie 3–50 µm (promieniowanie w atmosferze ziemskiej);
[gr.],
pyrgeometr
Encyklopedia PWN
Działanie p. jest oparte na wykorzystaniu zjawiska Seebecka; gł. jego element składa się z ułożonych na przemian matowych i błyszczących płytek metal. włączonych do obwodu prądu elektr.; pod wpływem promieniowania między płytkami obu rodzajów powstaje różnica temperatury, a natężenie promieniowania określa się mierząc natężenie prądu termoelektr. lub prądu doprowadzonego z zewnątrz w celu wyrównania temperatury płytek. W większości p. (np. w p. Eppleya) stosuje się filtry uniemożliwiające dopływ krótkofalowego promieniowania słonecznego do układu pomiarowego; p. bez filtru, np. p. Ångströma, mogą być używane tylko nocą.
