przestrzeń społeczna,
socjol. sposób zorganizowania przestrzeni przez społeczeństwo lub grupę społ.;
przestrzeń społeczna
Encyklopedia PWN
wszystkie zjawiska społ. mają charakter przestrzenny; każda grupa musi rozwiązać albo w sposób spontaniczny, albo celowy i sformalizowany 2 podstawowe problemy ściśle związane z użytkowaniem przestrzeni; po pierwsze, odgranicza (lub też celowo tego nie robi) przestrzenie prywatne, zarezerwowane dla jednostek, członków grupy, od przestrzeni dostępnej dla wszystkich członków grupy; po drugie, musi określić przestrzenne umiejscowienie interakcji grupowych (np. miejsca zebrań lub spotkań); nad regulacjami poszczególnych grup rozpościera się regulacja przestrzeni dokonywana przez społeczeństwo; społeczeństwo przede wszystkim wyznacza sferę przestrzeni publicznej dostępnej dla wszystkich; poza tym rozwiązuje konflikty dotyczące użytkowania przestrzeni zarówno wewnątrz grup, jak i między grupami; kultura każdego społeczeństwa dostarcza wzorców użytkowania przestrzeni.