postrzygactwo,
dawniej rzemiosło, obecnie dział wykończalnictwa włókienniczego;
postrzygactwo
Encyklopedia PWN
zajmuje się uszlachetnianiem tkanin, głównie sukna, przez postrzyganie, tj. skracanie włókien wystających nad powierzchnię tkaniny; w średniowieczu używano nożyc ręcznych, od połowy XVIII w. noży mechanicznych, współcześnie — maszyn zwanych postrzygarkami; w Polsce wyodrębnione w XIV w. z sukiennictwa; początkowo tworzyło cechy razem z krawcami, od XVI w. samodzielne; w 1. połowie XVI w. cech poznański uchodził za naczelny w całej Wielkopolsce, a nawet Brandenburgii; zamożniejsi postrzygacze byli niekiedy nakładcami; jako samodzielne rzemiosło postrzygactwo zanikło w XVIII w. wraz z rozwojem manufaktur, a później przemysłu fabrycznego.
