porowatość skał
 
Encyklopedia PWN
porowatość skał,
cecha skał wynikająca z obecności w nich porów, czyli niewielkich wolnych przestrzeni między poszczególnymi ziarnami minerałów;
pory mogą być wypełnione powietrzem, wodą podziemną o różnym zasoleniu oraz innymi substancjami (np. gazem ziemnym, ropą naftową) krążącymi w masywach skalnych; ze względu na genezę rozróżnia się porowatość pierwotną, powstałą w procesach tworzenia się skały i jej diagenezy oraz porowatość wtórną, pojawiającą się w skale zwykle w wyniku wietrzenia; p.s. może być otwarta, obejmująca pory kontaktujące się ze sobą, oraz p.s. zamknięta, obejmująca pory niepołączone; z punktu widzenia hydrogeologii rozróżnia się p.s. efektywną, zw. również aktywną, czynną lub kinematyczną, decydującą o możliwości krążenia wód podziemnych w skałach; jest ona rozumiana jako ta część objętości porów, przez którą odbywa się ruch wody wolnej; przyjmuje się, że tworzą ją skomunikowane ze sobą pory o średnicy przekraczającej 0,0001 mm; p.s. całkowitą określa się na podstawie stosunku sumarycznej objętości porów w skale do całkowitej objętości skały i wyraża się ją w procentach.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia