poliwinyloacetale

poliwinyloacetale, PVA,

polimery, których cząsteczki zawierają charakterystyczne grupy acetalowe (gdzie R — alkil);

otrzymywane w wyniku reakcji chem. między poli(alkoholem winylowym) i aldehydami (najczęściej mrówkowym, octowym, masłowym); właściwości poliwinyloacetali zależą od rodzaju użytego aldehydu i stopnia zacetalowania (stosunek liczby grup acetalowych w polimerze do liczby grup hydroksylowych); stosowane do produkcji klejów (używanych gł. do klejenia szkła), lakierów do metali, folii.