owrzodzenie podudzi
 
Encyklopedia PWN
owrzodzenie podudzi, owrzodzenie goleni,
med. trudno gojący się ubytek skóry i tkanki podskórnej goleni;
powstaje wskutek zaburzeń w ukrwieniu żylnym (żylaki, zespół pozakrzepowy), tętniczym (miażdżyca zarostowa tętnic), w przebiegu odmrożeń, urazów; w etiopatogenezie owrzodzenia podudzi decydującą rolę odgrywa zniszczenie zastawek żył głębokich i przeszywających, co prowadzi do nadciśnienia żylnego w części dalszej kończyny dolnej, następstwem czego są obrzęki, przebarwienia skóry oraz owrzodzenia umiejscowione w okolicy kostki przyśrodkowej (zespół pozakrzepowy). Długotrwały zastój żylny w obwodowej części goleni, prowadzi do powstawania zmian skórnych (skóra ciemnieje, przyjmuje brunatne zabarwienie, staje się połyskliwa); pojawia się ból, pieczenie, najmniejsze nawet otarcia lub skaleczenia nie goją się i powstają owrzodzenia z wydzieliną surowiczo-ropną; typowym miejscem występowania owrzodzeń jest przyśrodkowa powierzchnia podudzi. Leczenie owrzodzenia podudzi jest trudne, może być zachowawcze lub chirurgiczne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia