operator telekomunikacyjny
 
Encyklopedia PWN
operator telekomunikacyjny,
osoba, przedsiębiorstwo lub instytucja rządowa, która użytkuje sieć telekomunikacyjną przeznaczoną do świadczenia usług telekomunikacyjnych.
Do pełnienia funkcji tzw. operatora publicznego jest potrzebna odpowiednia koncesja lub zezwolenie telekomunik., udzielane przez właściwe agendy rządowe (w Polsce — przez Urząd Regulacji Telekomunikacji i Poczty). Koncesjonowaniu podlegają najczęściej usługi telefonii stacjonarnej i komórkowej oraz rozpowszechnianie lub rozprowadzanie programów telew. i radiofonicznych. Obowiązki o.t. dotyczące zakresu świadczonych usług, ustalania cen, rejestracji danych o wykonywanych usługach, zadań na rzecz służb państw. (np. wojska, policji), a także warunki udzielania zezwoleń i koncesji oraz techn., eksploatacyjne i ekon. zasady współdziałania operatorów przy łączeniu ich sieci telekomunik. określają konwencje międzynar. i przepisy krajowe (w Polsce — ustawa Prawo telekomunikacyjne).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia