naddunajska szkoła
 
Encyklopedia PWN
naddunajska szkoła, styl naddunajski,
kierunek artyst. w austr. i niem. malarstwie pierwszego 30-lecia XVI w., występujący gł. na terenie ziem położonych w dorzeczu górnego Dunaju;
gł. ośr. szkoły naddunajskiej były Ratyzbona i Wiedeń, a gł. przedstawicielami — J. Breu (st.), A. Altdorfer i W. Huber oraz L. Cranach (st.) w początkowym okresie swej twórczości; szkoła naddunajska miała źródła w twórczości M. Pachera i A. Dürera; zasadniczym jej osiągnięciem było wprowadzenie do malarstwa pejzażu „czystego”, często z motywami architektury lub o charakterze baśniowym, oraz rozwinięcie zagadnienia perspektywy i światłocienia.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Leinberger Hans, Maria z Dzieciątkiem, Berlin, Gemaldegaleriefot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia