merkurymetria

merkurymetria

[łac.-gr.],

metoda analizy chem. polegająca na miareczkowaniu próbki mianowanym roztworem soli rtęci (np. azotanem rtęci (II));

stosowana do oznaczania gł. chlorków, bromków, cyjanków, rodanków, których aniony tworzą w środowisku kwaśnym z jonami Hg²⁺ mało zdysocjowane sole koordynacyjne; punkt końcowy miareczkowania ustala się np. za pomocą nitroprusydku sodu (powstawanie osadu z nadmiarem jonów Hg²⁺).