macedoński język
 
Encyklopedia PWN
macedoński język,
język z grupy południowosłowiańskich;
używany w państwie Macedonia Północna (Macedonia Wardarska), gdzie jest językiem urzędowym i lit., oraz w Bułgarii (Macedonia Pirińska), Albanii i w Grecji (Macedonia Grecka) w okolicach w. Suho i Wisoka k. Salonik, skąd wywodził się język staro-cerkiewno-słow.; ma wiele wspólnych cech podstawowych z bułgarszczyzną; tworzy naturalne przejście między językiem bułgarskim a serb.-chorwackim; 3 grupy dialektów: centralnomaced., południowomaced. i północnomaced.; język macedoński jest najmłodszym lit. językiem słow. (powstał w okresie II wojny światowej); 1945 wprowadzono jednolitą ortografię; podstawę języka lit. stanowią gwary centralne; pismo — cyrylica.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia