kwietnik kobiercowy, kwietnik dywanowy, kwietnik mozaikowy,
szt. ogrod. odmiana kwietnika popularna w ogrodach 1860–1939, w parkach publicznych stosowana do czasów obecnych;
kwietnik kobiercowy
Encyklopedia PWN
k.k. może mieć kształt koła, owalu, prostokąta, a także herbu, monogramu, rogu obfitości itp.; zakładany na kopczyku ziemi, co pozwala lepiej widzieć mozaikowy wzór, utworzony gł. z roślin o atrakcyjnych, barwnych liściach, również z modnych od poł. XIX w. pelargonii, begonii, szałwii, żeniszka, tagestu, werbeny; k.k. był reakcją na styl parków krajobrazowych, pozbawionych z założenia geom. ornamentyki kwiatowej.