krykiet
 
Encyklopedia PWN
krykiet
[ang. cricket < staroang. crice ‘kij’, ‘drążek’],
dyscyplina sport., której zasady gry są zbliżone do palanta i baseballu; nar. gra w Anglii;
boisko zwykle trawiaste nie ma ściśle określonych wymiarów; linie graniczne powinny być oddalone o 75 jardów (68,58 m) od środkowej części boiska (z 2 bramkami ustawionymi w odległości 20,12 m od siebie); grę prowadzi się na punkty lub do zburzenia bramki przeciwnika; w krykiecie używa się piłki o obwodzie ok. 22,5 cm oraz tzw. wybijaków — rakiet (dł. 71–96 cm, szer. 10,7–11,5 cm); k. jest uprawiany gł. w Wielkiej Brytanii (ang. sport nar.) i Australii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia