kołoczyńska kultura,
archeol. kultura mieszkańców lasów i lasostepu nad środkowym Dnieprem, Desną i Sejmem, datowana na VI–VII w.;
kołoczyńska kultura
Encyklopedia PWN
nazwa pochodzi od odkryć w Kołocznie k. Rzeczycy, w Białorusi; podstawą gospodarki było rolnictwo i hodowla; osiedla składały się z niewielkich chat, zwykle półziemianek, wznoszono również grody schroniskowe; zmarłych chowano spalonych; sporna jest kwestia przynależności etnicznej ludności kultury kołoczyńskiej (Bałtowie?, Słowianie?); w VIII w. na zajmowanych przez nią ziemiach upowszechniła się niewątpliwie słow. kultura borszewsko-romneńska.
