kampaku,
w Japonii urząd kanclerza przy dorosłym cesarzu (przy małoletnim taką funkcję pełnił regent sesshō);
kampaku
Encyklopedia PWN
powoływany na mocy dekretu cesarskiego na okres jednego panowania; zazwyczaj k. zostawali dziadkowie po kądzieli cesarza, zawsze z rodu Fujiwara; po X w. urząd k. (obok sesshō) został zmonopolizowany przez członków północnej linii Fujiwarów (Hokke), którzy całkowicie podporządkowali sobie cesarzy i Wielką Radę Stanu; szczyt dominacji k. przypada na przeł. X i XI w.; potem urząd stopniowo tracił znaczenie; 1867 został zniesiony.