harmonia wokaliczna

harmonia wokaliczna,

językozn. w językach ałtajskich i uralskich uzależnienie jakości samogłoski sufiksu od samogłoski rdzenia, wskutek czego w wyrazie występują samogłoski jednego typu: przednie lub tylne;

np. w języku tur. — jeśli w rdzeniu występuje samogłoska szeregu przedniego, jak w wyrazie ev ‘dom’, sufiksy zawierają również samogłoskę przednią ev-de ‘w domu’, ev-ler-de ‘w domach’; jeśli zaś w rdzeniu znajduje się samogłoska szeregu tylnego, np. yol ‘droga’, w sufiksach również występuje samogłoska tylna yol-da ‘na drodze’, yol-lar-da ‘na drogach’.