harmonia ręczna, harmonia,
dęty instrument muz. z grupy idiofonów języczkowych (idiofony);
harmonia ręczna
Encyklopedia PWN
składa się z miecha, 2 przegród ze stroikami-języczkami oraz 2 klawiatur, najczęściej guzikowych — prawa służy do grania melodii, lewa do akompaniamentu; ruch powietrza wywołany przez rozciąganie i ściskanie miecha wprowadza w drgania języczki; pierwszy instrument tego typu zbudowano po 1820; odmianą h.r. jest harmonia pedałowa (powietrze tłoczone miechami nożnymi).
