hala
 
Encyklopedia PWN
hala,
ekol. obszar w alpejskim piętrze roślinnym w Tatrach (na wys. 1800–2300 m n.p.m.) oraz w najwyższych partiach Babiej Góry i Sudetów;
hale porastają zbiorowiska niskich traw i turzyc; brak tu drzew i krzewów; górale nazywają potocznie halami także śródreglowe łąki i pastwiska z domieszką roślin piętra alpejskiego
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia