fontanna
 
Encyklopedia PWN
fontanna
[wł. fontana ‘wodotrysk’ < łac. (aqua) fontana ‘woda źródlana’],
wodotrysk, zdrój,
urządzenie składające się ze zbiornika (w formie basenu, czaszy lub misy) z przelewem i trzonu z dyszą, z której tryska, doprowadzona pod ciśnieniem, woda;
fontanna, w oprawie architektonicznej lub rzeźbiarskiej, stanowiły w starożytności ozdobę ogrodów, placów, dziedzińców; w średniowieczu ozdabiały rynki miejskie, wirydarze klasztorne i ogrody zamkowe; szczególnie ozdobne były w ogrodach islamu; w okresie renesansu stały się bogatsze, zdobione rzeźbami, z urozmaiconą grą strumieni wodnych; w czasach baroku powstały słynne fontanny w Rzymie (Fontana di Trevi, Fontana del Tritone), również w ogrodach Wersalu, La Granja, Caserta, Peterhofu, Chatsworth oraz w Polsce (Wilanów, Białystok, Rydzyna); w okresie romantyzmu przybierały formy rustykalne. Fontanny są również chętnie i często stosowane współcześnie.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Rzym, Fontanna Czterech Rzek (1648–51) i kościół San Agnese (1652–66) przy Piazza Navona, Giovanni Lorenzo Berninifot. P. Jamski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia