epoka
 
Encyklopedia PWN
epoka
[gr. epochḗ ‘zatrzymanie’, ‘zawieszenie’],
w chronologii początek (data początkowa) ery, np. urodzenie Chrystusa w erze chrześc. lub hidżra w erze muzułm.j;
w periodyzacji dziejów gł. okresy, na które dzieli się proces dziejowy wg rozmaitych kryteriów; zazwyczaj e. nazywa się okres, w którym trwały lub dominowały określone stosunki społ., gosp., polit. lub kult.; w historiografii marksist. — czas trwania danej formacji społ. (np. e. feudalizmu); moment stanowiący punkt odniesienia w rachubie czasu lub w opisie liczbowym zjawiska astronomicznego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia