dej
 
Encyklopedia PWN
dej
[tur. dayi ‘wuj’],
honorowy tytuł przywódcy janczarów w tureckich garnizonach w Afryce Północnej;
także tytuł honorowy wybitnych korsarzy w służbie tur. oraz tytuł tur. wojsk. rządców Tunisu (koniec XVI w.–pocz. XVIII w.) i Algieru (1671–1830), wybieranych przez rady oficerów i zatwierdzanych formalnie przez sułtana.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia