cmentarze epidemiczne
 
Encyklopedia PWN
cmentarze epidemiczne,
cmentarze lokalizowane w oddaleniu od zabudowań, w odosobnieniu lub w obrębie murów klasztornych (c.e. zmarłych członków zgromadzeń zakonnych);
c.e. powstawały w wyniku epidemii, które nawiedzały w różnych okresach dany teren i powodowały masowe zgony, np. w Polsce podczas wojen kozackich 1648–51, w czasie wojny północnej 1708–12, powstania kościuszkowskiego 1794, powstania listopadowego 1830–31; c.e. miały niewielkie rozmiary i skromny charakter, pochówki prawdopodobnie były zbiorowe; w XIX i XX w. ulegały przeważnie zniwelowaniu; obecnie są spotykane w stanie szczątkowym, upamiętnione pomnikami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia