ciwun

ciwun, tiwun,

na Litwie, Żmudzi, Białorusi oraz Rusi Kijowskiej pierwotnie urzędnik książęcy zarządzający dobrami księcia, a także ściągający podatki;

w XIV w. przejęty z Rusi — początkowo zarządca lub dzierżawca majątków książęcych, później również szlacheckich (do XIX w.); po unii lubel. 1569 także pierwszy w hierarchii urząd ziemski na Żmudzi i w powiecie wil.; jedynym obowiązkiem ciwuna było zagajanie sejmików.