brander
niewielki statek żaglowy, zwykle stary, naładowany materiałami łatwopalnymi (drewnem, smołą, beczkami z prochem itp.), puszczany (po podpaleniu) z wiatrem na statki nieprzyjacielskie;
[niem.],
brander
Encyklopedia PWN
używany w wojnach mor. XV–XVII w.; b. nazywa się też statki przeznaczone do zatopienia na torach wodnych (np. w kanałach, u wejścia do portu), w celu zagrodzenia ich podczas działań wojennych.
