bantu języki
 
Encyklopedia PWN
bantu języki, języki bantuskie,
grupa języków afryk. z rodziny niger-kongo, największa liczebnie (ponad 500 języków), ludnościowo i terytorialnie;
j.b. występują na prawie całym obszarze Afryki na południe od równika; nazwa bantu jest umownym terminem klasyfikującym, a nie nazwą własną jakiegokolwiek języka lub ludu; j.b. charakteryzuje duże podobieństwo słownictwa i struktury gramatycznej: aglutynacyjność, rozwinięty system klas rzeczownikowych, brak fleksji, brak gramatycznego rozróżnienia rodzaju męskiego i żeńskiego, stały szyk zdania P—O—D; gł. języki: suahili, kongo, ruanda, lingala, niandża, makua, bemba, szona, xhosa, zulu; najstarsze zaświadczone piśmiennictwo lit. w języku suahili w piśmie arabskim (poł. XVII w.).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia