bakteriocydy
 
Encyklopedia PWN
bakteriocydy
[gr.-łac.],
środki bakteriobójcze,
substancje biologicznie czynne z grupy pestycydów;
stosowane do zapobiegania i zwalczania chorób wywoływanych przez bakterie patogeniczne w uprawach roślin przem., sadowniczych, warzywnych (jak np: mokra zgnilizna ziemniaka, raki bakteryjne drzew owocowych, kanciasta plamistość liści ogórka); do tego celu stosuje się gł. związki miedzi o właściwościach grzybobójczych (fungicydy), które mają jednocześnie właściwości bakteriobójcze, a także sulfonamidy, antybiotyki; terminem bakteriocydy określa się też bakteriobójcze substancje wchodzące w skład środków dezynfekcyjnych używanych w szpitalnictwie, przemyśle spoż., gospodarce komunalnej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia