athénienne
mała okrągła podstawa pod naczynie do mycia, świecznik, wazę, kadzielnicę itp. lub stolik o okrągłym blacie — wzorowane na antycznym trójnogu;
[atenjẹn; fr. athénien ‘ateński’],
atenka,
athénienne
Encyklopedia PWN
wykonane z drewna i metalu (najczęściej ze złoconego brązu); a. była szczególnie popularna na przeł. XVIII i XIX w., miała wówczas kształt trójnogu związanego u dołu trójkątną podstawą, pośrodku półeczką, a u góry obręczą na miedniczkę; nazwa pochodzi od obrazu J.M. Viena La Vertueuse Athénienne [‘cnotliwa Atenka’] (1763), na którym przedstawiono kapłankę spalającą kadzidło na trójnogu; do rozpowszechnienia tego mebla przyczynił się także J.H. Eberts, publikując jego rysunek w swojej książce Monument de Costume (1773).
