araukaria, zw. igławą, Araucaria,
rodzaj z rodziny araukariowatych, obejmujący ok. 20 gat. wiecznie zielonych, długowiecznych drzew pochodzących gł. z rejonu południowo-zachodniej części Oceanu Spokojnego, rosnących na Nowej Gwinei, w północno-wschodniej Australii, na wyspach Norfolk i Nowej Kaledonii (liczne endemity), oraz z Ameryki Południowej (2 gat.);
araukaria
Encyklopedia PWN
gałęzie ułożone w regularnych okółkach, igły kłujące, gęsto ułożone; szyszki duże, kuliste; w puszczy brazylijskiej rośnie araukaria brazylijska, A. angustifolia, do 35 m wys., o szyszkach wielkości głowy ludzkiej (nasiona duże, jadalne); młodociane okazy araukarii kolumnowej, A. columnaris, z Nowej Kaledonii lub araukarii wyniosłej, tzw. jodły pokojowej, A. heterophylla (A. excelsa), z wyspy Norfolk są uprawiane jako doniczkowe rośliny ozdobne.
