antykadencja
 
Encyklopedia PWN
antykadencja
[gr. antí ‘przeciw’, ‘naprzeciw’, łac. cadentia ‘upadek’],
wzniesienie intonacyjne, kierunek rosnący linii melodycznej mowy, będący sygnałem niedokończenia i zapowiedzią dalszego ciągu zdania;
w polszczyźnie typowy dla zdania pytajnego, wykrzyknikowego lub pierwszej części zdania oznajmującego; przeciwieństwo kadencji.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia