ando-ceskie ludy,
grupa 13 małych ludów wysokogórskiego Dagestanu mówiących językami kauk.;
ando-ceskie ludy
Encyklopedia PWN
są traktowani jako regionalne grupy Awarów kauk., zaś ich języki jako dialekty języka awarskiego, mimo że nie są sobie bliskie; do wzajemnego porozumiewania służy awarski; wyznają islam sunnicki; składają się z jednej lub kilku społeczności wiejskich; niektóre były podzielone na grupy wiekowe, do grupy wojowników wchodzili nieżonaci mężczyźni do ukończenia 40 lat, spędzali czas w warowniach zajmując się ćwiczeniami, grami, ucztowaniem; budują kamienne domy parterowe; zajmują się niemal wyłącznie pasterstwem, z rzemiosł powszechne uznanie uzyskały cienko tkane sukna Karatynów (w tym celu wełny nie strzyżono, lecz wyskubywano).