Żółkiewski Stefan
 
Encyklopedia PWN
Żółkiewski Stefan, ur. 9 XII 1911, Warszawa, zm. 4 I 1991, tamże,
krytyk, teoretyk i historyk literatury, publicysta;
od 1948 czł. KC PZPR; współzał. i 1945–48 redaktor „Kuźnicy”, 1957–58 „Polityki”, 1958–62 „Nowej Kultury”, 1960–68 „Kultury i Społeczeństwa”; współzał. i 1948–53 dyr. IBL PAN; 1950–68 profesor Uniwersytetu Warszawskiego i od 1968 profesor IBL PAN; od 1952 czł., 1953–55 sekr. nauk. PAN; 1956–59 min. szkolnictwa wyższego; w marcu 1968 poparł protest młodzieży akademickiej, w następstwie usunięty z KC PZPR, stanowiska w PAN oraz z Uniwersytetu Warszawskiego. W latach powojennych jeden z czołowych krytyków lit., propagator realizmu w literaturze i rzecznik marksist. przebudowy humanistyki (m.in. Stare i nowe literaturoznawstwo 1950), po 1955 dążył do unowocześnienia metod realizmu socjalist. i nasycenia socjalist. treścią kultury masowej (Kultura i polityka 1958, Perspektywy literatury XX wieku 1960, Przepowiednie i wspomnienia 1963, Zagadnienia stylu 1965); współtwórca marksist. tendencji we współcz. pol. nauce o literaturze, w późnych pracach podjął zadanie odnowienia badań nad społ. funkcjonowaniem literatury przez zastosowanie metod analizy i pojęć współcz. antropologii kulturowej, semiologii i socjologii (Kultura literacka 1918–1932 1973, Kultura, socjologia, semiotyka literacka 1979); wybór pism krytycznolit. Cetno i licho (1983).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia