Zelandia
 
Encyklopedia PWN
Zelandia, Sjælland,
największa wyspa duńska, położona między cieśn. Wielki Bełt i Sund;
pow. 7,0 tys. km2, 2,1 mln mieszk. (2009); nizinna, o rzeźbie polodowcowej; gł. rz. Suså; jeziora, bagna; w północnej części zalesiona, na południu intensywne rolnictwo (uprawa zbóż, roślin pastewnych, ziemniaków, buraków cukrowych, drzew owocowych i warzyw oraz hodowla bydła, trzody chlewnej, drobiu); rybołówstwo; rozwinięty przemysł, skoncentrowany gł. w zespole miejskim Kopenhagi; gęsta sieć kol. i drogowa; na wybrzeżu północnym, gł. wokół rozległej i rozgałęzionej zat. Isefjord, ośr. wypoczynkowe i kąpieliska; Zelandia jest połączona mostem z wyspą Falster, promami z sąsiednimi wyspami i Płw. Jutlandzkim oraz ze Szwecją, Niemcami, Norwegią i Wielką Brytanią; gł. m. i port — Kopenhaga. W VI 1998 oddano do użytku most drogowo-kol. (dł. wraz z podjazdami 18 km), łączący Zelandię z wyspą Fionia; między Zelandią a wyspą Sprogø w Wielkim Bełcie linia kol. biegnie tunelem. Od 2000 Z. połączona (poprzez Amager) przeprawą tunelowo-mostową przez Sund z Malmö (Szwecja).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Zelandia, zamek Frederiksborg, 1602–20, koło miasta Hillerod (Dania, północna Zelandia)fot. Gea/D. Raczko/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia