Zawisza Czarny
 
Encyklopedia PWN
Zawisza Czarny,
nazwa jachtów żaglowych należących do Związku Harcerstwa Pol. (ZHP):
1) zbud. 1901 w Råå (Szwecja) jako żaglowiec towarowy Petrea, 1934 zakupiony przez ZHP; szkuner 3-masztowy, kadłub dębowy, pojemność 165 BRT, dł. 31,0 m, szer. 8,1 m, zanurzenie 3,1 m, pow. ożaglowania 432 m2, silnik spalinowy 80 KM, załoga 52 osoby; pocz. nosił nazwę Harcerz, 1935 przebudowany i nazwany Zawisza Czarny; odbywał rejsy szkoleniowo-turyst. po M. Bałtyckim i M. Północnym; 1939 zdobyty przez Niemców; odzyskany 1947, nie nadawał się do remontu, 1948 zatopiony w Zat. Puckiej; 2) zbud. 1952 w Gdańsku jako lugrotrawler Cietrzew, 1960 przekazany ZHP, przebudowywany 1961, 1966 i 1980; 3-masztowy szkuner sztakslowy, kadłub stalowy, pojemność 164 BRT, dł. 36,1 m, szer. 6,7 m, zanurzenie 4,5 m, pow. ożaglowania 625 m2, silnik spalinowy 390 KM, załoga 46 osób; odbywa rejsy szkoleniowo-turyst., początkowo gł. po M. Bałtyckim, 1974 oceaniczny rejs do Ameryki Północnej, 1989–90 podróż dokoła świata z zachodu na wschód przez kanały Sueski i Panamski, 1998–99 rejs dokoła Ameryki Południowej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia